คำอธิบาย

ต้นหนานเฉาเหว่ย หรือป่าช้าเหงา (ภาษาอังกฤษ: “Bitter Leaf Tree”, ชื่อวิทยาศาสตร์: “Gymnanthemum Extensum”) เป็นพืชในตระกูลเดียวกับต้นพญายอและฟ้าทะลายโจร ชื่อหนานเฉาเหว่ยนั้นเขียนทับศัพท์มาจากภาษาจีนคำว่า “หนาน-เฝ่ย-เย่” (NAN FEI YE) แปลว่าพืชที่มาจากแอฟริกาใต้ ซึ่งแปลว่าแท้ที่จริงแล้วพืชชนิดนี้มาจากแอฟริกาใต้เข้ามาในเมืองจีน และแพร่ขยายเข้ามาสู่ประเทศไทยและประเทศใกล้เคียง ส่วนชื่อป่าช้าเหงาได้มาจากหมอยาล้านนาใช้เรียกพืชชนิดนี้ว่า ป่าเฮ่วหมอง (ป่าเฮ่ว = ป่าช้า, หมอง=ไม่มีคนใช้บริการ) แปลเป็นภาษากลางให้เข้าใจง่ายว่า “ป่าช้าเหงา”

มีคุณสมบัติในการลดความดัน ลดไขมัน และระดับน้ำตาลในเลือด สามารถบริโภคใบสดได้ด้วยการล้างทำความสะอาด แล้วก็เคี้ยว ซึ่งไม่ควรบริโภคเกินวันละ 3 ใบ และต้องสังเกตุอาการตัวเอง เพราะเนื่องจากหนานเฉาเหว่ยมีฤทธิ์ในการลดน้ำตาลในเลือดได้เร็วมาก ซึ่งหากเป็นผู้ที่มีน้ำตาลในเลือดไม่สูงก็มีโอกาสที่จะทำให้เกิดอาการน้ำตาลตกได้ เช่น ใจสั่น หน้ามืด หรือหากเป็นหนักก็อาจจะช็อคได้